Było późno. Bardzo późno, a ja jak zazwyczaj spacerowałam. Uwielbiałam spacery w blasku księżyca. Miałam w tedy dużo okazji do porozmyślania, na co nie miałam czasu podczas dnia. Te wszystkie sprawy związane z watahą. Może i moja wataha była mała, ale to nie miało znaczenia. Nie dla mnie. Przechadzałam się nad niewielkim zbiornikiem wody. Byłam spragniona, tak więc napiłam się trochę wody. Usiadłam nad brzegiem i rozpoczęłam przemyślenia. Po jakimś czasie znużyło mnie zmęczenie. Postanowiłam tak więc udać się spać. Niebo było bezchmurne, było ciepło. Zobaczyłam w oddali postać wilka. Nie znałam go. Zakradłam się, ale chyba mnie usłyszał, gdyż stanął i nasłuchiwał. Chwilę później ruszył do przodu i zobaczył mnie. Przez kilka sekund staliśmy i wpatrywaliśmy się w siebie.
-Em... Hej. - zaczęłam. Wilk nie odpowiedział mi. Podeszłam nieco bliżej. - Jestem alfą watahy. Nazywam się Vanessa. - Przedstawiłam się
Wilk w odpowiedzi coś pomruczał i ruszył do przodu.
- Nie przedstawisz się? - zapytałam lekko oburzona, jednak starałam się nie dawać tego po sobie poznać.
- Revel . -rzucił
Stałam przez chwilę w miejscu, jednak po chwili, powoli ruszyłam za wilkiem. Chyba czuł moją obecność, bo w pewnym momencie zatrzymał się tuż przede mną.
-Możesz za mną nie łazić? - zapytał lekko zły
- Tak się składa, że idziesz w stronę mojej jaskini. - odparłam
<Revel?>
0
Prześlij komentarz